Anna Gruber, “Das himmelblau Siidopapier – ein Weihnachtskrimi”
Heimatkunde!, stooht ufom Stundoplan voo doo Driottklässler im Hatlerdorf. Und, well as Aafang Dezember ischt, wills Fräulein Schwendinger mit doo Kiondo übero Advent reeda. Thema: Heimatkrippe!
Die meischto wiossand joo, was Advent hoasst und was a Krippe ischt. Blos dEiishe, doo Mustafa und Gylsün künnond nid viel aafoocho mit dero Zit. Aber Hämmerles Klara voo Mühlebach, dio platzat fascht vor Informationsluscht. Und, well as om Krippa gooht, ka si se fascht numma zruckhebo.
Sie muonnt, dass sie di allarschüonscht Krippe voo Dorobiro heiende. Ihona siine Krippe, däs wioss se, däs sey a historische. Däs hey, sie heys nämlä ghört, amool an Maa zum Papa gseyt.
Uf all Fäll dFigura seyond wahnsinnig wertvoll. Also mindestens di Wichtigscht. Nämlä sJesukindlä! Bi doo Schööflä künn viellicht schoo das uo oder das ander us Plastik sii. Däs möcht sie etz nid schwöro. Aber sCrischtkindle, däs sey gwioss alt und us Waax und hey fascht goldige Höörle.
Nach dor Schuol, am Huowärts, froogat dEishe, däs ischt nämle dFreundin voo dor Klara, ob sie nid dürfe däs Chrischtkindle ou amool aaluoga. Sie heond eh uusgmacht, dass sie mitanand dDeutschufgab machand.
dFrou Hämmerle heot nünt dorgegot. As sey jo a bravs Meoddele. Sie müoss eh am Namittag zum Zahnarzt.
Sie richt doo Kiond noo an Zviere und, sie sollonde fescht lerna.
Vom Chrischtkindle woaßt dMama natürle nünt. dAlibihefter liggond asa uufgchlachna ufom Schriibtisch.
Belscht as dMama furt ischt, diicht Klara hofele über dSteogo in Ufzig uffe. Bim driotto Stäffl muoß se Obacht gio. Der giirat. Doo Brüoder hockat nämle idor Kuche dunn und däs ischt a muords Rätschfüdlo!
Klara woaßt, das Krippe in-ar grosso grüono Schachtl ischt. Sie rettat se mit Eishes Hilf is Ziommer.
Blos doo Rolf ischt ehona nooche, aber, an Hund kaa joo nid reeda.
dEishe ischt ganz uufgregt. Nid bloos dEishe. dKlara siioht däs Chrischtkindle joo ou blos uomool im Joohr.
Ganz ehrfüorchtig packands uone Figuur nachor andoro uus.
sJesukindle, däs woaßt Klara, däs liit in am himmlblauo Siidopapier. Dio zwoa Moadla sind ganz usom Hüsle. Klara wicklat, gschpannt, was etz ga dEishe säg, dio koschtbar Figur usom Papier. Sie leyt ihro das Kindle fascht andächtig id Händ. I dämm Ougoblick scheollat as. dMama! dMama! Etz muoß as schneoll gooh.
Asa ziottriga steckonds, so gnoot as künnond, dio Figura id Schachtl. Klara stupft se mit am Schpiorz undors Kanape. Doo Rolf winslat. Der kennt se überhaupt numma uus und schlüüft ou noo undore.
Und scho platzat dMama Hämmerle is Ziommor. dMoadla hockand schoo vordattorat voro uufgschlachna Hefter. Däs ischt knapp gsii. dHerzle pummporand all noo undorom Schwettar.
Blos, das doo Brüoder, doo Philip, ou Zeuge gsii ischt voo dero vorschtohlno Aktion, nid blos doo Rolf, däs händ dio zwoa klänno Damen nid überriosso, aber bodo bald zum Gschpüüro üborkoo.
Der uuverschamt Lümml heot nämle siine Schwöschtor arpressat. Dorbey wär alls guot gloffo.
dMama hett überhaupt nünt gmirkt. Und überhaupt bringt jo Klara, wo dLuft wieder rein ischt, mit dor widerwilligo Hilf vo deom Brüoder alls a siino Platz.
Kurz und guot! Jeds Mool, wenn der is Kino heot wello, heot Klara dor Mama vorklickora müoso, daß doo Philipp bim Freund am Lerna sey.
Und dänn kut ändle der Hl. Oobod! Klara maas kaum meh arwarta, well sie joo hür s erschtmool bim Krippe ufschtello heolfo darf. Sogär doo Rolf ischt uufgregt. Ar rennt zwüschot Kuche und Schtubo hin und her, as ob ar eobbas voo Wiihnächto vorschtoh wür.
Ganz vorsunko i dero Stimmung, bouond se mittanand, also dMama, dKlara und doo Philipp, dio Krippe uuf.
Doo Papa gooht dorwiil doo Chrischtboomm ga hola. Hämmerles händ nämle an oagna Wald.
Also, zerscht kommond amool dSchööfle, denn dHirto, denn an Ziehbrunno vors Huus und hiondors Huus noo a Schittorbiig. A Lagerfüür für dHirto darf ou nid fäählo. Dött muos dänn doo Papa noo a nöüs Biirle iineschruufa.
In Stall kommond do Ox und do Esl. A frisches Stroh noo – und etz dHauptfigura! Der Hl. Josef die Hl.Maria und – sJesukindle!
Wo ischt sJesukindle? Das himmelblau Siidopapier liit asa verbudlata idor Schachtl!
Wo ischt sJesukindle? froogat dMama.
Däs heot siocher diine Eishe klaut, druckt doo Philipp hämisch ussar. dEishe? wiso dEishe? froogat dMama ganz vorwudorat.
Klara funklat zornig do Brüoder aa. Wisoo dEishe? will dMama etz wiossa.
Mama, i kaa dir däs arkläro! Aber dEishe heot ganz siocher nünt dormit ztuo. Amool nid so wio doo Philipp muonnt.
Klara füht se rundom vorrooto. Und deon Lappe heot sie ou noo deckt. Sie kas uofach nid gloubo. Joo, sie heot dor Freundin sChrischtkindle id Händ gleyt, aber sie händ doch alle Figura wieder id Schachtl——–? Ney! Ney! Und noomol Ney! Nid dEishe!
Doo Rolf winslat schoo. Der maas gär nid lut. Ar krüücht, as wio all, wenn dLuft dick würd, undors Kanape.
A Gotts Nammo! Doo ka ma etz nünt macha. dMama tuot versöhnlich. As ischt Hl. Oobot.
Klara holat di dünnscht Barbiboppo wo se heot und leyt se ufs Stroh. Sie ischt oms Kenno zgroß. dHänd luogand über Köpf voo Ox und Esl usse und di stärrigo Füoß Schtond am Mantlsoom vom Hl. Josef aa.
Aber, alls ischt für Klara besser, as gär koo Chrischtkindle.
Doo Papa stimmt dänn, a klä vorstimmt, sStille Nacht aa und – bii “Holder Knabe im lockigen Haar”, tappat doo Rolf id Stubo. Mit-om Chrischtkindle im Muul!